كلما اغمض عيونى افكر فى من غيابه طال..
ادعى ربى وفى قلبى اقول من المحال..
ان التقى به فى يوم وانول المنال..
اقف بين يديه واتمنى لو الليل استمر لاخر الايام..
انى اسهر افكر فيه وعندما تغفى جفونى أراه امامى حتى فى الاحلام..
لقد انتظرته كثيراا والعشق يمزق قلبى البرىء...
ليس من طول بعدك ولكن من اشتياقى الذى يزيد..
كل يوم أتمنى ان تلتقى افكارنا ولو فى المنام..
اشعر بدفىء مشاعرك ويمنحنى الامل للمضى قدما الى الامام..
و لكن من انا حتى استحق شخص فى هذا الحنان..
قد يفهمنى الناس خطأ ويقولوا مغرمة ..
غارقة فى الخيال ولكنى ادرك فى داخلى..
انى انتظر فارس لا يسرق قلبى.فقلبى ملكهو من قبل ان اكون..
ولكن لياخدنى بعيدا حتى ولو لعالم مجنون..
فأنى معه اشعر بحياتى وبجمال اللقاء ..
لقاء لم احضره بعد..وأرى من احبه من اعيش من اجله..
ولقد غالبتى الاشواق ولكنى سوف انتظره..حتى أذا أنتهت أيامى فأنى مؤمنة....
أدرك ان هناك عالم تانى..عالم تلتقى فيه الارواح ولو بعد غياب..وتحقق به الامانى..
لا تحسب انى اقول وداعاااااااا ولكن الى اللقاء فى عالم اخر فى زمن تانى...
زمن يجمعنا سويا ويترك ما جرى لى فى بعدك خلفى...........فأنت تكفينى..فهل انااا أكفى؟؟؟.....